Ik ben het type persoon die al weken op voorhand begint met het opstellen van een to do lijst voor tijdens het groot verlof. Op mijn lijstje: de grote schoonmaak (kan je ook nestdrang hebben bijna 2 jaar ná de bevalling?), (kleer)kasten uitmesten (lees: alles op Vinted zwieren) en fotoboeken inhalen. Zorgde dit voor een beetje frustratie met een pittig peutertje erbij, waardoor ik 1 stap vooruit en 2 achteruit leek te gaan? Best wel!
Tot ik in een boek las dat we gemiddeld 18 zomers écht samen met onze kids spenderen. Dit hielp me de knop omdraaien en genieten van het privilege dat ik heb om zoveel tijd met onze kleine kadet door te brengen. (Papa was pas gestart op een nieuwe job dus nam hij slechts een weekje verlof tijdens ons verblijf aan zee).
Een bloemlezing van wat me het best zal bijblijven van deze regenachtige zomer met ons anderhalfje:
> Na een bepaalde aarzeling (ik had schrik dat alles eraan zou geloven) ging ik toch overstag met de vingerverf (spoiler: mijn schrik was gegrond). Ik besloot het erop te wagen en Céleste genoot zienderogen. Een oud hemd van papa wilde ze niet dragen wegens 'peuterkuren'. Ze was meer dan 2 uur zoet met verf, papier en wijnkurken. Onze artiest verfde ook haar stoel, haar kleren en alles in de nabije omgeving mee. Tot ze van al dat kliederen een beetje moe werd en in haar ogen wreef: panda oogjes present!
> Niets dat een badje niet kan verhelpen, toch? Al was er recent het 'bad incident', een gebeurtenis die Céleste nu nog altijd bezig houdt. Ik stopte onze zeemeermin op een ochtend in bad, toen ze met een grote glimlach "kaka gedaan" aankondigde. Apetrots op haar prestatie, tot ze in haar ooghoek een bepaalde substantie in het bad opmerkte. Ze krijste alles bijeen en stak haar armpjes in de lucht. Haar angstige ogen spraken boekdelen: "red mij". Púre horror.
Eens op het verzorgingskussen kon ze enkel nog "pamper" uitbrengen, zo'n 20 keer na elkaar. Klein (jeugd)trauma me dunkt. Voor zowel dochter als moeder - want die laatste mocht alles opkuisen.
> Om niet volledig zot te komen in ons kot maakten we veel uitstapjes. Met de fiets of met de wandelwagen. Céleste is zot van fietstochtjes én van haar helm. Als ze hem op haar strooptocht door het huis ontdekt wil ze hem onmiddellijk dragen (kwestie van veilig de wereld onveilig te maken zeker?). Tijdens de fietstochtjes stonden haar beentjes stil maar haar mondje allesbehalve. De dieren die ze tegenkwam begroette ze in hun taal ("miaaaauw") en ze oefende nieuwe woordjes tot vervelens toe ("zadel zadel zadel ...").
> Ik hoorde haar woordenschat gigantisch uitbreiden deze zomer. Zalig hoe ze alles wat ik zeg herhaalt. Ik zie het verwerkingsproces recht voor m'n neus gebeuren: eerst papegaait ze het woord, daarna herhaalt ze het de hele dag door nog zo'n 100 keer en meestal blijft het woord zo hangen. Dit leidt soms ook tot grappige uitspraken zoals "monaat" voor tomaat of "bodiut" voor 'boddy uitdoen'. Ook haar naam verkondigt ze met veel nadruk en enthousiasme (klinkt als: seeeletttt).
> Ik zag de vriendschap met haar furry friend Vito nog hechter worden. Elke morgen wordt ze wakker met de woorden "papaaaa" - "die is gaan werken, Céleste" - en meteen daarna volgt "Titoooo". We maken hem samen 'wakker' door de deur van de berging te openen en ze groet hem met een grote knuffel. Als een kleine commandant geeft ze hem voortdurend bevelen ("brokken", "mand", "bal"), die hij deskundig negeert. Ze brengt hem zijn knuffels en gooit zijn balletje weg (de volle meter toch) telkens wanneer hij hem komt brengen. Zo, die entertainen elkaar. Binnenkort.
> Wat we nog zoal deden om onze dagen te vullen?
Krijten (het hele terras vol, ja letterlijk).
Dansen op YouTube liedjes zoals Maya of op een grote paddenstoel.
(Alleen maar) levensnoodzakelijke inkopen 🙃 (ze wist er de aller-lelijkste schoenen van de hele winkel uit te kiezen. Wees gerust, we namen ze niet mee naar huis (ze waren niet meer in haar maat 🤭)).
Bezoekjes aan mama's oma's en papa's meme (die ervan genoten om haar bezig te zien in hun huis, een professionele verhuisfirma was er niets tegen).
Giga veel playdates met de kindjes van mama's vriendinnen (een dagje uitleven met andere kindjes = dé snelweg naar dromenland).
Samengevat: van mijn to do lijstje kwam maar weinig in huis, maar ons lijstje met mooie momenten samen werd alleen maar langer.
Dag zomer 2021 👋,
je was regenachtig maar m'n dierbaarste zonnetje was steeds dichtbij 💛
