Vandaag, 7 mei 2020, nadert Céleste's eerste half-jaardag. Op 16 mei 2020 wordt ons kleine meisje (of muisje zoals we haar noemen) al 6 maand oud.
Ik ben nog met zwangerschapsverlof en omwille van de Corona quarantaine blijven wij vooral in ons kot. Ik voel de weerbots van alles wat sinds Céleste's onverwachte komst gebeurd is. Pijnlijke herinneringen komen opnieuw boven, maar gelukkig ook de hoopvolle momenten en kleine gelukjes.
Om dit alles een plekje te geven en om de mooie momenten te blijven koesteren, start ik deze blog op. Want ja, als psychotherapeut weet ik zeer goed wat er nodig is om ingrijpende ervaringen te verwerken, maar probeer ik het toch liever alleen op te lossen. Dit door te babbelen, te lopen (ik bedoel hardlopen, de nood om echt te gaan lopen is gelukkig klein) en door het hier van mij af te schrijven.
Opmerkingen